15 apr Het is masochisme, of het is hypocrisie. Kies maar.
Enkele weken geleden maakte ik bekend, dat ik als 9e opvolger op de lijst van Vooruit sta voor de komende Vlaamse verkiezingen. Ik maakte toen een filmpje, waarin ik mijn rol op deze lijst vergelijk met de rol van 3e keeper bij de nationale voetbalploeg tijdens de komende Europese kampioenschappen in Duitsland.
En wie wordt eerste keeper?
Op dat moment was er nog twijfel over onze eerste keeper. Zowel bij de nationale voetbalploeg, als bij Vooruit.
Ik zat deze week nog niet goed en wel op de fiets voor een paar dagen verlof, of Vooruit hakte de knoop door. Conner Rousseau zal bij ons figuurlijk – als lijstduwer – tussen de palen staan.
Mijn vriendenkring is een buitengewoon boeiend geheel. Stel dat Conner niet op de lijst had gestaan, dan zou de ene helft van mijn vriendenkring over elkaar heen buitelen om mij het volgende toe te roepen: ‘Awel Jan, ga jij nu echt op de lijst staan van een masochistische partij die er niet in wil slagen om in de sterkst mogelijke opstelling naar de kiezer te gaan?’
En nu Conner wel op de lijst staat, roept de andere helft van mijn vriendenkring in koor: ‘Veel te vroeg! Eerst aftreden als voorzitter en als parlementslid om direct daarna op de lijst te gaan staan. Hoe hypocriet kun je zijn!’
Wij hadden dus – volgens mijn vriendenkring en een groot deel van Vlaanderen – de keuze tussen masochisme en hypocrisie. Je moet al behoorlijk masochistisch zijn om dit een aangename keuze te vinden.
Vooraleer dieper op deze keuze in te gaan wil ik teruggaan naar 2 uitspraken die ik zelf deed in onverdachte tijden.
Politici zijn net als mensen!
In mijn speech tijdens de nieuwjaarsreceptie van 2023 pleitte ik vóór het recht van politici om fouten te maken. ‘Politici zijn net als mensen … met dezelfde mensenwensen … en dezelfde mensenstreken …’. En in het geval van politici komt dat zeker allemaal in de krant.
In onze democratie kiezen wij onze politici. Wij kiezen wie van onze naasten ons vertegenwoordigt in parlement of gemeenteraad. Bij mijn naasten zitten zeer weinig mensen die perfect zijn. Te weinig mensen alleszins om een volwaardige regering te vormen. Dus laten we stoppen met perfectie te eisen van politici.
Ik ben al dik tevreden met politici die zich bekwamen in hun domeinen en die keihard hun best doen. En die, wanneer ze in de fout gaan, dat beseffen en bereid zijn daarvan te leren.
De jeugd moet kansen krijgen.
De jeugd staat voor creativiteit, voor nieuwe en frisse ideeën. Niet alle even briljant, maar wel het onderzoeken waard. Zonder die nieuwe ideeën loopt de politiek vast in traditionele denkpatronen. Oude oplossingen voor nieuwe problemen. En dat werkt zelden.
Toen onafhankelijk schepen Bart Heestermans toetradt tot De Coöperatie, hield ik een pleidooi voor geduld met, en groeikansen voor jonge politici. Bart is 37, wat jong is in de politiek. Binnen De Coöperatie is de nodige ervaring en know-how aanwezig om Bart en andere jongere politici te omringen, te coachen en te laten groeien.
Conner is 6 jaar jonger dan Bart. Nog 6 jaar jonger. Hij heeft als voorzitter van Vooruit al serieus wat verwezenlijkt. En hij heeft bewezen dat niks menselijks hem vreemd is.
Maar binnen Vooruit is nog veel meer ervaring en know-how aanwezig dan binnen De Coöperatie. Ervaring en know-how om Conner en andere jongere politici te omringen, te coachen en te laten groeien.
En uiteindelijk beslist de kiezer.
En aan het einde van het verhaal beslist de kiezer. Dat is het mooie van onze Westerse democratie. Niet Frank zal beslissen of Conner terug komt. Ook Melissa niet.
Het is te zeggen: Frank en Melissa beslissen mee, net zoals jij en ik, door op 9 juni een bolletje te kleuren. Een bolletje dat al dan niet achter de naam van Conner staat.
En tot 9 juni zal ik de rol van 3e keeper op me blijven nemen:
- de eerste keeper scherp houden,
- de sfeer bewaken,
- en klaar staan voor het geval dat de eerste 2 keepers geblesseerd uitvallen.
Dat is een rol die mij ligt, en waar ik naar uitkijk.
Ik zie jullie graag op 9 juni.
Jan