Ik volg de politiek al sinds mijn studententijd, eind jaren ‘80. Ieder jaar met een beetje meer aandacht, ieder jaar met een beetje meer interesse. Maar toch ook ieder jaar met een beetje meer verbijstering. Tot ik in 2018 een knoop moest doorhakken. Ofwel stapte ik recht naar het café om aan de toog over de politiek te zagen, ofwel stapte ik in de politiek.
Ik koos voor de oplossing die het meeste tijd in beslag neemt, het meeste geld kost en het slechtst is voor de gezondheid: ik stapte in de politiek, bij de pas gestarte Leedse formatie De Coöperatie.
‘De Coöperatie is een volstrekt uniek concept, een open kartel, dat de partijstructuur van de SP.A combineert met de bestuurservaring van de progressieve liberalen en de verfrissende kijk van gedreven onafhankelijken.’
Altans, dat was het bij aanvang. Wij groeiden steeds meer naar elkaar toe en kregen steeds meer begrip voor, en inzicht in elkaars ideeën en achtergronden.
Nu is De Coöperatie een partij die kansen wil creëren voor iedereen en die initiatieven wil stimuleren. Ankerpunten daarbij zijn langetermijnvisie, overleg en financieel gezond verstand.
De Coöperatie maakt op dit moment deel uit van de meerderheid in Lede, samen met CD&V en Groen. Binnen deze meerderheid wil ze trouw meewerken aan de uitvoering van het beleidsplan, wakend over de hierboven aangehaalde ankerpunten.
Wil je meer weten over De Coöperatie? Bezoek onze website of onze facebookpagina.
Ik stapte in de politiek uit verontwaardiging, maar op verontwaardiging alleen kun je geen positief politiek verhaal bouwen. De vijf pijlers van De Coöperatie vormden een goed uitgangspunt waarop ik verder wilde bouwen. Daarom verdiepte ik mij in het links-liberalisme, dat nu de toetssteen is voor mijn denken en handelen.
Het links-liberalisme zet het motto van de Franse Revolutie: ‘Liberté, Egalité en Fraternité‘ (vrijheid, gelijkheid en broederschap) om in de politieke praktijk. Deze drie woorden staan op dezelfde lijn van belangrijkheid, maar toch is hun volgorde niet toevallig gekozen.
Liberté gaat over de vrijheid die jij als mens hebt om je eigen keuzes te maken, om je eigen weg uit te stippelen. Daar horen een aantal rechten bij. Je hebt het recht om je mening te zeggen, om samen te komen met wie je wilt en de godsdienst te belijden die je zelf kiest. Daarnaast moet je toegang kunnen krijgen tot politieke en economische macht en heb je recht op een inkomen. Kortom, je moet je leven zo kunnen organiseren dat je jezelf in de spiegel durft te bekijken. De overheid heeft als taak om ervoor te zorgen dat je je veilig voelt in de samenleving (leger en politie), dat je je makkelijk en snel kan verplaatsen (infrastructuur) en dat je gezonde lucht kan inademen (ecologie).
Geen enkele van de hierboven vermelde rechten is onbeperkt. Je individuele vrijheid stopt op het moment dat de individuele vrijheid van je buurman (ver of dicht) in het gedrang komt, of de vrijheid van de gemeenschap(pen) waartoe je behoort. De taak van de overheid is hier dan nog belangrijker. Zij moet ervoor zorgen dat jouw buurman en jij met gelijke kansen aan de start komen. Daarvoor is een goede invulling van de domeinen sociale zekerheid, gezondheidszorg, onderwijs, cultuur en ruimtelijke ordening van groot belang.
Een tekst bouw je op met woorden, en niet met letters. Een muziekstuk bouw je op met motieven, en niet met noten. Ook een samenleving is geen samenraapsel van individuen, maar een samenkomst van ‘groepen van individuen’. Jij behoort tot verschillende gemeenschappen: jouw familie, jouw werk / school, jouw vriendenkring, jouw sportploeg, jouw jeugdvereniging, jouw koor…Het zijn al deze gemeenschappen die individuen tot een staat verbinden. De taak van de overheid is om te luisteren naar deze gemeenschappen die individuele stemmen verbinden.
Liberté gaat over de vrijheid die jij als mens hebt om je eigen keuzes te maken, om je eigen weg uit te stippelen. Daar horen een aantal rechten bij. Je hebt het recht om je mening te zeggen, om samen te komen met wie je wilt en de godsdienst te belijden die je zelf kiest. Daarnaast moet je toegang kunnen krijgen tot politieke en economische macht en heb je recht op een inkomen. Kortom, je moet je leven zo kunnen organiseren dat je jezelf in de spiegel durft te bekijken. De overheid heeft als taak om ervoor te zorgen dat je je veilig voelt in de samenleving (leger en politie), dat je je makkelijk en snel kan verplaatsen (infrastructuur) en dat je gezonde lucht kan inademen en drinken (ecologie).
Geen enkele van de hierboven vermelde rechten is onbeperkt. Je individuele vrijheid stopt op het moment dat de individuele vrijheid van je buurman (ver of dicht) in het gedrang komt, of de vrijheid van de gemeenschap(pen) waartoe je behoort. De taak van de overheid is hier dan nog belangrijker. Zij moet ervoor zorgen dat jouw buurman en jij met gelijke kansen aan de start komen. Daarvoor is een goede invulling van de domeinen sociale zekerheid, gezondheidszorg, onderwijs, cultuur en ruimtelijke ordening van groot belang.
Een tekst bouw je op met woorden, en niet met letters. Een muziekstuk bouw je op met motieven, en niet met noten. Ook een samenleving is geen samenraapsel van individuen, maar een samenkomst van ‘groepen van individuen’. Jij behoort tot verschillende gemeenschappen: jouw familie, jouw werk / school, jouw vriendenkring, jouw sportploeg, jouw jeugdvereniging, jouw koor…Het zijn al deze gemeenschappen die individuen tot een staat verbinden. De taak van de overheid is om te luisteren naar deze gemeenschappen die individuele stemmen verbinden.