Politiek

Hoe het begon

Ik volg de politiek al sinds mijn studententijd, eind jaren ‘80. Ieder jaar met een beetje meer aandacht, ieder jaar met een beetje meer interesse. Maar toch ook ieder jaar met een beetje meer verbijstering. Tot ik in 2018 een knoop moest doorhakken. Ofwel stapte ik recht naar het café om aan de toog over de politiek te zagen, ofwel stapte ik in de politiek.

Ik koos voor de oplossing die het meeste tijd in beslag neemt, het meeste geld kost en het slechtst is voor de gezondheid: ik stapte in de politiek, bij de pas gestarte Leedse formatie De Coöperatie.

De Coöperatie

‘De Coöperatie is een volstrekt uniek concept, een open kartel, dat de partijstructuur van de SP.A combineert met de bestuurservaring van de progressieve liberalen en de verfrissende kijk van gedreven onafhankelijken.’

Altans, dat was het bij aanvang. Wij groeiden steeds meer naar elkaar toe en kregen steeds meer begrip voor, en inzicht in elkaars ideeën en achtergronden.

Nu is De Coöperatie een partij die kansen wil creëren voor iedereen en die initiatieven wil stimuleren. Ankerpunten daarbij zijn langetermijnvisie, overleg en financieel gezond verstand.

De Coöperatie maakt op dit moment deel uit van de meerderheid in Lede, samen met CD&V en Groen. Binnen deze meerderheid wil ze trouw meewerken aan de uitvoering van het beleidsplan, wakend over de hierboven aangehaalde ankerpunten.

Wil je meer weten over De Coöperatie? Bezoek onze website of onze facebookpagina.

Geen politiek zonder basis

Ik stapte in de politiek uit verontwaardiging, maar op verontwaardiging alleen kun je geen positief politiek verhaal bouwen. De vijf pijlers van De Coöperatie vormden een goed uitgangspunt waarop ik verder wilde bouwen. Daarom verdiepte ik mij in het links-liberalisme, dat nu de toetssteen is voor mijn denken en handelen.

Het links-liberalisme zet het motto van de Franse Revolutie: ‘Liberté, Egalité en Fraternité‘ (vrijheid, gelijkheid en broederschap) om in de politieke praktijk. Deze drie woorden staan op dezelfde lijn van belangrijkheid, maar toch is hun volgorde niet toevallig gekozen.

LIBERTÉ (VRIJHEID)

Liberté gaat over de vrijheid die jij als mens hebt om je eigen keuzes te maken, om je eigen weg uit te stippelen. Daar horen een aantal rechten bij. Je hebt het recht om je mening te zeggen, om samen te komen met wie je wilt en de godsdienst te belijden die je zelf kiest. Daarnaast moet je toegang kunnen krijgen tot politieke en economische macht en heb je recht op een inkomen. Kortom, je moet je leven zo kunnen organiseren dat je jezelf in de spiegel durft te bekijken. De overheid heeft als taak om ervoor te zorgen dat je je veilig voelt in de samenleving (leger en politie), dat je je makkelijk en snel kan verplaatsen (infrastructuur) en dat je gezonde lucht kan inademen (ecologie).

Egalité (Gelijkheid)

Geen enkele van de hierboven vermelde rechten is onbeperkt. Je individuele vrijheid stopt op het moment dat de individuele vrijheid van je buurman (ver of dicht) in het gedrang komt, of de vrijheid van de gemeenschap(pen) waartoe je behoort. De taak van de overheid is hier dan nog belangrijker. Zij moet ervoor zorgen dat jouw buurman en jij met gelijke kansen aan de start komen. Daarvoor is een goede invulling van de domeinen sociale zekerheid, gezondheidszorg, onderwijs, cultuur en ruimtelijke ordening van groot belang.

Fraternité (Broederschap)

Een tekst bouw je op met woorden, en niet met letters. Een muziekstuk bouw je op met motieven, en niet met noten. Ook een samenleving is geen samenraapsel van individuen, maar een samenkomst van ‘groepen van individuen’. Jij behoort tot verschillende gemeenschappen: jouw familie, jouw werk / school, jouw vriendenkring, jouw sportploeg, jouw jeugdvereniging, jouw koor…Het zijn al deze gemeenschappen die individuen tot een staat verbinden. De taak van de overheid is om te luisteren naar deze gemeenschappen die individuele stemmen verbinden.

LIBERTÉ (VRIJHEID)

Egalité (Gelijkheid)

Fraternité (Broederschap)

Mijn 5 pijlers

EEN GOED BESTUUR IS HET HALVE WERK

Een goed debat is de basis van goede politiek. Debat, geen polemiek. Debat op basis van inhoud, wederzijds respect en een gezonde dosis zelftwijfel.

Als links-liberaal hecht ik enorm veel belang aan de mening van individuele burgers, gemeenschappen, politieke bondgenoten én tegenstanders.

Daarom pleit ik voor een groter aantal gemeenteraadszittingen, openbaarheid van de zittingen van de gemeenteraadscommissies en een verhoogde samenwerking met de adviesraden.

Goed bestuur is ten slotte niet meer dan het stap-voor-stap uitvoeren van een goed opgesteld beleidsplan, met één oog op de centen en één oog op de veranderende werkelijkheid. Met één luisterend oor voor alle politieke collega’s en het andere oor voor specialisten.

KINDEREN HEBBEN RECHT OP EEN VEILIGE WEG NAAR SCHOOL ZONDER DAT ZE OP DE ACHTERBANK VAN EEN AUTO MOETEN ZITTEN.

Waar je passeert langs Leedse wegen, kom je weggebruikers tegen. Veel weggebruikers. Wandelaars, fietsers, rolstoelgebruikers, joggers, paardrijders, bussen, maar vooral toch ook auto’s. Heel veel auto’s. Zo veel auto’s, dat het voor een jongere niet evident is om tegen 8 uur op de fiets te stappen en naar school te vertrekken.

Voor een links-liberaal is de openbare ruimte een plaats waar iedereen zich kan en mag voortbewegen. Zowel de senior met een rollator, de jongere met een skateboard als de dertiger met een blitse sportwagen. Ze moeten dat echter wel op hetzelfde moment kunnen doen.

De overheid kan daartoe bijdragen door infrastructuur te voorzien en door te sensibiliseren. Jij kunt daartoe bijdragen door genoeg respect voor de medegebruiker op te brengen.

Het gemeentebestuur kan de infrastructuur verder verbeteren door het gemeentelijk mobiliteitsplan nauwgezet op te volgen en door in de realiteit nog meer plaats te voorzien voor fietsstraten, fietspaden en verbreedde en rolstoeltoegankelijke voetpaden. Daarnaast is meer éénrichtingsverkeer een mogelijkheid om voldoende plaats voor de auto te bewaren.

Daarnaast speelt het gemeentebestuur een belangrijke rol bij het sensibiliseren over een bewust gezamenlijk gebruik van de openbare weg.

En de rest … is aan jou.

ALLE JONGEREN HEBBEN RECHT OP ONTSPANNINGSRUIMTE

Jongeren hebben recht op een plek waar ze samen kunnen komen, ver weg van de blikken van volwassenen of van camera’s. Dat kan in een georganiseerde vorm zijn (jeugdhuis, jeugdbeweging, speelpleinwerking) of spontaan.

Vanuit een links-liberaal oogpunt is de openbare ruimte er voor iedereen. Voor de jogger, voor de hondenliefhebber die zijn huisdier uitlaat en voor de jongeren die samen willen komen. Wij hebben allen evenveel recht om te genieten van de open ruimte. De jongere, de jogger en hondenliefhebber moeten er gewoon voor zorgen dat ze hun leeggoed en uitwerpselen meenemen, hun mp3-speler niet te luid zetten en plaats genoeg laten voor elkaar.

Het gemeentebestuur heeft hier een beperkte invloed. Een goed skatepark is er al, het vernieuwde jeugdhuis is in goede handen. Steun voor het jeugdhuis en de jeugdbewegingen zie ik eerder in de vorm van renteloze leningen dan subsidies.

Verder kan een ‘rustpunt’ per deelgemeente (speelplein / sportplein / bankjes / hondentoilet) een enorme stimulans zijn om verschillende generaties bij elkaar te brengen.

De jongeren zullen zelf hun eigen plek wel zoeken, wanneer ze onderling samen willen komen.

NIET ALLE JONGEREN HEBBEN EVEN VEEL ZAKGELD

Jong zijn in de 21e eeuw is niet evident. Het kost bijvoorbeeld een pak geld om jong te zijn. Je hebt zelf geen inkomsten om jouw eten, jouw kleren, jouw opleiding en jouw hobby’s te betalen. Kinderarbeid is een tijd geleden afgeschaft en iemand moet dus de kosten betalen. Dat kunnen de ouders zijn, maar niet alle ouders hebben daar het geld voor. In dat geval kan/moet de staat bijspringen.

Links-liberalen zetten alles op alles om alle jongeren met gelijke kansen aan de start te krijgen. Hieronder verstaan we onder andere het voorzien van genoeg gezonde voeding en kleren voor iedereen, het aanbieden van kansen op een goede opleiding en uitdagingen in de vorm van culturele activiteiten en toegang tot sportclubs.

In Lede hebben we met de UiTPAS al een goed systeem om jongeren met armoede-ervaring bij te staan. Mijn partijgenoten Daisy De Grauwe en Johan De Ryck verzetten massa’s werk in het Bijzonder Comité van de Sociale Dienst en lanceren daar regelmatig voorstellen.

De rol van de gemeente is om kansen en mogelijkheden aan te reiken en om jongeren die het moeilijk hebben te steunen, maar jij kan dat ook.

Heb je ideeën hoe wij deze jongeren nog beter kunnen helpen? Laat het mij gerust weten via het contactformulier.

Contacteer mij

NIET ALLE JONGEREN ZIJN EVEN MOBIEL

Alle jongeren krijgen bij de geboorte een verschillend pakket mee. De ene ontvangt een royale portie intelligentie, de ander beschikt dan weer over een gezonde dosis spieren. Een derde heeft misschien een immuniteitsprobleem en een vierde belandt al snel in een rolstoel.

Links-liberalen geven selectief een duwtje in de rug om alle jongeren met gelijke kansen aan de start te krijgen. Zo krijgen ze onder andere de kans op een aangepaste opleiding en mogelijkheden om naar een sportclub of naar culturele activiteiten te gaan.

Bibliotheek-aan-huis doet wat de naam zegt, en de gemeente heeft een toelage om ouders van kinderen met een beperking te ondersteunen. Het gemeentebestuur wil er ook voor zorgen dat je beter naar en in de openbare gebouwen raakt.

Ik pleit voor een beperkingstoets (naar analogie met de fietstoets). Dit is niet wat de naam doet vermoeden. Concreet betekent deze beperkingstoets dat bij iedere weg die je aanlegt, bij ieder gebouw dat je zet en bij iedere boom die je plant, je nagaat of er mogelijkheden zijn om iets te verbeteren voor mensen met een beperking.

Heb je voorstellen? Laat het mij gerust weten via het contactformulier.

Kinderboeken schrijven, een vak apart? – Debat Live met Kathleen Amant

Kathleen Amant woont in Impe, maar is ook ver daarbuiten gekend dankzij haar peuter- en kleuterboeken. Enkele jaren geleden interviewde ik ze (helaas veel te kort) voor Te Boek! op Radio Lede.

Jan geeft uitleg over zijn rol als 3e doelman.

Het is masochisme, of het is hypocrisie. Kies maar.

Enkele weken geleden maakte ik bekend, dat ik als 9e opvolger op de lijst van Vooruit sta voor de komende Vlaamse verkiezingen. Ik maakte toen een filmpje, waarin ik mijn rol op deze lijst vergelijk met de rol van 3e keeper bij de nationale voetbalploeg…

Wil je op de hoogte blijven van mijn plannen voor morgen of overmorgen? Of misschien zelfs die van vandaag? Schrijf je in op mijn Nasbrief.

Kinderboeken schrijven, een vak apart? – Debat Live met Kathleen Amant

Kathleen Amant woont in Impe, maar is ook ver daarbuiten gekend dankzij haar peuter- en kleuterboeken. Enkele jaren geleden interviewde ik ze (helaas veel te kort) voor Te Boek! op Radio Lede.