28 mrt Eén verkiezing maakt de lente niet
1.562.718 van de Nederlanders die op 17 maart naar de stembus gingen, stemden op het links-liberale D66. Als Belgische links-liberaal kan ik daar alleen maar gelukkig mee zijn. Tegelijk zie je dat de Partij van de Arbeid (PvdA), GroenLinks en SP matig scoren. Dat is jammer, want er is niks mis met een sterk progressief front.
Over deze uitslag liep ik al een paar dagen te piekeren toen ik een bericht kreeg van een vriendin, met daarin een artikel uit de Nederlandse Volkskrant. Het was een opiniestuk van Daan Roovers, op dat moment ‘denker des vaderlands‘. De strekking: “… vooral de kiezers die weinig te vrezen hebben, zagen hun partij groeien.”
De auteur benoemt 2 hedendaagse problemen. Polarisatie (waarbij de meeste aandacht in ieder debat steevast uitgaat naar de brutaalsten) en de skyboxificatie (waarbij verschillende sociale lagen minder en minder met elkaar in contact komen).
Vervolgens kijkt hij naar de uitslag, om te constateren dat de scheidingslijn tussen links en rechts er een geworden is tussen anywheres en somewheres. De partijen die de anywheres aantrokken, kwamen als winnaar uit de bus.
En dat stelt De Coöperatie voor een uitdaging. Links-Liberalen halen hun stemmen in eerste instantie bij de anywheres. Gelukkig hebben wij een solide socialistische sokkel vertegenwoordigd door gemeenteraadslid Franky Van Gyseghem, bespeelt Eric Van Den Eeckhout met volle overtuiging de sociale snaar in COLTOE en leveren Daisy De Grauwe en Johan De Ryck berewerk in het Bijzonder Comité van het OCMW. Die 3 feiten sterken mij in de overtuiging dat De Coöperatie een partij is die iedereen kan aanspreken – ongeacht de afkomst – en niet enkel de anywheres.
Wij zijn gewapend om de verkiezingsslogan van D66 – laat iedereen vrij, maar niemand vallen – in de praktijk om te zetten. Net zoals wij gewapend zijn om een taalkundig en poëtisch sterkere slogan te verzinnen:-)
Het volledige opiniestuk van Daan Roovers vind je hier.