02 jun Conclusies trekken uit de geschiedenis is geen schande

De Coöperatieve verkiezingsanalyse – 2  

De verkiezingscampagne is gestart op 9 december (2018). Op die dag stapte N-VA uit de nationale regering omwille van het pact van Marrakesh. Zij dachten twee maal te winnen: extra tijd om campagne te voeren gedurende een half jaar, en migratie boven aan de agenda.

Aanvankelijk leek dat te lukken. Op 21 december struikelde Michel II al voor het goed en wel begonnen was. Vanaf toen hadden we een regering van lopende zaken. Niet te veel regeringswerk en voor iedereen veel tijd om campagne te voeren …
en geen enkele klassieke partij stelde zich de vraag wat de kiezer daarvan dacht.

Maar toen kwam donderdag 10 januari. Twee Mortselse meisjes stapten op de trein naar Brussel om daar met wat geestesgenoten rond te stappen. De eerste klimaatbetoging was een feit. En wat de jeugd in de daaropvolgende weken presteerde was indrukwekkend. Het klimaat kwam boven aan de politieke agenda te staan en de geesten waren rijp voor serieuze maatregelen. Helaas kwam er een ongekende hetze op gang. Kyra Gantois, Anuna De Wever en de andere klimaatjongeren werden door het slijk gesleurd, op een manier die niet mooi meer was. Waarheid en sterke argumenten waren hierbij van ondergeschikt belang …
en geen enkele klassieke partij stelde zich de vraag wat de kiezer daarvan dacht.

Bart De Wever zag het ‘gevaar’ van de klimaatjongeren direct. Vier dagen na de eerste betoging, op 14 januari, kondigde hij aan kandidaat- minister president te zijn voor de volgende Vlaamse regering. Met veel inzet van alle partijen verdween het klimaat uiteindelijk naar de achtergrond. Nu waren er nog maar 2 agendapunten over: wie is kandidaat voor welke post, en wie wil het al dan niet met wie doen …
en geen enkele klassieke partij stelde zich de vraag wat de kiezer daarvan dacht.

Tot 26 mei … toen waren de klassieke partijen verrast over wat de kiezer daarvan dacht.

Net zoals ze verrast waren in 1991, 1995, 1999, 2004, … .

Het stramien liep toen telkens als volgt: op verkiezingszondag eerst verbaasde, en daarna geschrokken en bezorgde blikken bij journalisten en politici. Daarna de roep om een grondige analyse met verstrekkende conclusies. Na een week of twee gaat iedereen dan over tot de orde van de dag, op naar de volgende verkiezingen.

Beste politici van SP.A, Groen, CD&V, Open VLD en N-VA,

Aangezien De Coöperatie, Pro, Volt, Genoeg voor Iedereen, De Referendumpartij, de Piratenpartij, … de kiesdrempel niet haalden, is het aan jullie om dit maal wel de juiste conclusies te trekken.

U kunt daarbij altijd beroep doen op de studiedienst van De Coöperatie en ons gezond boerenverstand🙂