24 mrt Ben ík wel een hardwerkende Vlaming?
Zo. Ik denk dat ik jouw aandacht heb met deze titel.
Ik zal er niet omheen draaien. Ik heb grote problemen met het begrip ‘hardwerkende Vlaming’, omdat het een containerbegrip is. Een begrip dat mensen in hokjes duwt en dat mensen scheidt.
Een begrip dat nauwelijks de verscheidenheid aan hardwerkende Vlamingen in mijn kennissenkring dekt. Herstel: een begrip dat nauwelijks de vele hardwerkende mensen die in Vlaanderen wonen, dekt.
Aan de term ‘hardwerkende Vlaming’ kleven voor mij al zeker deze 4 nadelen:
- Het suggereert voor mij dat iedereen die in Vlaanderen hard werkt, Vlaming is.
- Het suggereert voor mij dat dat iedereen die hard werkt, zijn boontjes wel zal doppen.
- Het suggereert voor mij dat als iedereen hard werkt, iedereen zijn boontjes kan doppen, en dat we ons dus niet te veel zorgen moeten maken over onze medemens.
- En deze laatste is persoonlijk. In 2003 werd ik Belg. Op mijn eerste identiteitskaart stond toen bij nationaliteit: Belg. Ik voel wat vele nieuwe Belgen met mij voelen, wij zijn Belg geworden. Het feit dat ik 17 jaar met veel plezier in hellhole Sint-Jans-Molenbeek woonde, draagt daar nog toe bij. Tot spijt van wie het benijdt: ik ben een nieuwe Belg. Een hardwerkende nieuwe Belg.
Ik wil dus het begrip ‘hardwerkende Vlaming’ nuanceren en aanvullen. Daarom zou ik graag enkele nieuwe termen aan het debat toevoegen. In de eerste plaats …
De Hardwerkende Vlaming met een laag inkomen
Het is een hardnekkig misverstand dat als je in Vlaanderen hard werkt, je op den duur genoeg verdient om je leven in te richten zoals je dat wilt. Wanneer je in (kans)armoede leeft, en je iedere dag moet vechten, om aan eten voor je kinderen te geraken, dan werk je keihard, zonder dat er noodzakelijk zicht op beterschap is. Wanneer je met de fiets rond rijdt voor Deliveroo, of wanneer je tussen de rekken van bol.com crost om pakjes gereed te maken, dan werk je keihard, zonder dat er noodzakelijk zicht op beterschap is.
De Hardwerkende Vlaming met een gevoel voor solidariteit
Tijdens de coronacrisis stonden veel mensen klaar om hun solidariteit met de zorgsector te betuigen. Vandaag staan veel mensen klaar om Oekraïners op te vangen. En voeg daar gerust een Levenslijn en enkele warmste weken aan toe. Veel mensen met een deftig inkomen, beseffen zeer goed dat we niet zonder solidariteit kunnen. Niet in uitzonderlijke situaties, zoals corona of Oekraïne, maar ook in alledaagse situaties zoals we ze ook vandaag beleven.
De Hardwerkende toekomstige Vlaming
Sommigen staan snel klaar om een oordeel te vellen over nieuwkomers. Om te beginnen moeten we moeten goed beseffen dat nieuwkomers niet mogen werken, zolang hun verblijf hier niet officieel is goedgekeurd.
En daarna?
Van al die nieuwkomers keren sommigen na verloop van tijd terug naar hun land van oorsprong, anderen reizen verder. Enkelen belanden in de marge van onze maatschappij, maar een grote groep integreert, werkt hard en zet op den duur een nieuwe generatie hardwerkende Vlamingen op de wereld.
Vlaanderen is een klein stipje op de wereldkaart, waar een paar miljoen mensen wonen en een paar mensen passeren. Veel van die mensen werken hard, bouwen een bestaan op en leveren een bijdrage aan onze maatschappij. Maar hier zijn ook mensen die onze steun nodig hebben om een beter bestaan op te bouwen en een bijdrage aan onze maatschappij te leveren. Hardwerkende Vlamingen met een laag inkomen bij voorbeeld en hardwerkende toekomstige Vlamingen.