20 jan Afscheid van een politiek monument
Vandaag neemt Dirk Rasschaert afscheid als schepen van de gemeente Lede, een ambt dat hij 27 jaar uitoefende. Gedurende die periode kende hij 5 verkiezingen, 4 burgemeesters, 3 pijlers, 2 partijen en 1 ideologie.
Ik stapte voor het eerst van de trein in Lede op 1 september 1995. Het was mijn eerste werkdag als leerkracht aan de Kunstacademie. Ik maakte vrij snel kennis met de inrichtende macht, in dit geval het gemeentebestuur, en leerde daar een jonge, pas gestarte schepen kennen, die opviel door zijn humor, zijn inzicht en zijn no-nonsense aanpak.
Dirk Rasschaert werkte voor de gemeente sinds augustus 1987, eerst als stagiair, later als landmeter en op de dienst financiën. Hij werd voor het eerst schepen na de verkiezingen van 1994. En was sinds die periode verantwoordelijk voor ongeveer iedere dienst die de gemeente in de aanbieding heeft. Van Begraafplaatsen tot Verkeer en alles wat daar tussen zit. Het zwaartepunt lag daarbij in de periode van 2001 tot 2012, waarin hij schepen was van openbare werken, inclusief wegen, rioleringen, gemeente-gebouwen, groenvoorziening, begraafplaatsen, energie en nutsvoorzieningen, land- en tuinbouw.
De voornaamste interessepunten van Dirk als schepen waren altijd openbare werken en ruimtelijke ordening, maar daarnaast viel hij op door zijn aandacht voor algemeen beleid, strategische visie en de lange termijn. Hij leidde het leven van een lokaal politicus met een immens geduld voor iedere telefoon, voor iedere vraag. Zelden kon je hem daarbij opjagen, heikele punten ging hij niet uit de weg. Altijd zocht hij naar een evenwicht tussen algemeen belang en individueel belang, vertrekkende vanuit het liberale idee van individuele vrijheid. Tot zijn laatste dag als schepen bleef hij mee aan de kar trekken van complexe dossiers als het Putbosstadion en de brede school.
Zijn afscheid van de actieve politiek is geen afscheid aan het actieve leven. Zijn boerderij, De Klaverlochting roept. Het is zelfs geen afscheid aan de politiek. Bij De Coöperatie zijn we meer dan blij dat Dirk actief lid blijft, dat we ook in de toekomst met al onze vragen en problemen bij hem terecht kunnen, en dat we altijd zijn advies kunnen inwinnen.
En dat is mij veel waard. Sinds ik in Lede werk en woon, kruisten onze paden regelmatig. Maar zo’n 3 jaar geleden was het gedaan met kruisen, want sindsdien lopen onze paden parallel. Het begon op een zomeravond toen Johan De Ryck, mijn kompaan van vele oorlogen, aan mijn deur stond voor ‘een project dat mij misschien wel zou kunnen interesseren’. Niet veel later zaten wij eerst met 3 en later met 6 aan tafel. Zo maakte ik de geboorte van De Coöperatie mee van op de eerste rij.
En van die Coöperatie is Dirk een van de trekpaarden. Een trekpaard dat zich onderscheidt door zijn enorme ervaring als meerderheidspoliticus. Hij is ook de geestelijke vader van onze naam – De Coöperatie – en hij speelt een belangrijke rol bij het uitgangspunt dat we meer dan een partij zijn: een beweging. De politiek kan niet alles oplossen. En daarom zoeken wij ook regelmatig oplossingen voor onze medemensen buiten de politiek om. Dirk stapt al jaren op zijn tractor om mensen te gaan helpen, wanneer de politiek geen oplossing biedt.
In 2018 trok Dirk Rasschaert naar de kiezer met als persoonlijke slogan: ‘Gezond Boerenverstand’. Het is moeilijk om hem beter te typeren. De term gezond boerenverstand is tegenwoordig wat besmet en wordt vaak gebruikt om zonder enige kennis van zaken een oordeel te vellen met een minimum aan logische redenering. Maar oorspronkelijk betekent het iets totaal anders. Boerenverstand slaat op het nemen van beslissingen op basis van in de praktijk opgedane dossierkennis, ervaring en een gezonde dosis logisch inzicht.
Vriend en vijand, meerderheid en oppositie, zullen dit gezond boerenverstand al gauw missen in de Leedse politiek. Vriend en vijand, meerderheid en oppositie, staan voor de uitdaging om dit op te vangen.
Jan Huib Nas
Wanzele, 20 januari 2022.