28 aug Waarom de islamitische hoofddoek In Vlaanderen een kwalijke zaak is.
Ik (° 1954) ben opgegroeid in een tijd dat negertjes nog gewoon negertjes mochten heten, dat we op school van de meester leerden dat koning Leopold II in Afrika de christelijke beschaving bracht en diezelfde negertjes bevrijdde van de moslim slavenhandelaars. Een tijd trouwens ook dat moslims gewoon Saracenen heten, perfide plunderaars en piraten die de Rode Ridder te vuur en te zwaard bestreed tijdens de Kruistochten. Om u maar te zeggen dat de islamofobie (wat letterlijk niks anders betekent dan “bang zijn voor de Onderwerping”) van mijn generatie serieuze gronden heeft…
Ik ben ook een kind van de Verlichting, de Aufklärung, en geloof in het primaat van de Rede over het (Bij)Geloof. De leuzen van de Franse (Liberté, Egalité, Fraternité), en de Amerikaanse (All men are created equal) Revolutie zijn me bovenal dierbaar. Ik ben ook een Vooruitgangsoptimist , vindt emancipatie beter dan onderdrukking, gelijkberechtiging beter dan discriminatie. Die overtuiging laat ik me niet afnemen door religieuze obscurantisten, van welke oboediëntie ook, Joden, muzelmannen of anderen die bijvoorbeeld vinden dat de manier waarop je een schaap keelt voorwerp van een religieus voorschrift kan zijn!!!
We kunnen geen hoofddoek aanvaarden omdat het bovenal een ideologisch symbool is; net zomin als we hakenkruisen tolereren : het zijn uitingen van adhesie aan een abjecte ideologie die niet spoort met onze westerse waarden zoals hierboven beschreven.
Geloof ik dan niet in de vrijheid van eredienst? Jawel, maar voor zover “gelovigen” een ander daarmee gerust laten. Ik ben zelf vrijdenker en agnost van overtuiging. Geestesgenoten van mij zijn omwille van die overtuiging tijdens Wereldoorlog II in concentratiekampen geëindigd. Dat nooit meer! Heb ik mij gezworen.
Is de islam dan geen godsdienst als de anderen? Islam is allicht ook een cultus, maar in de eerste plaats een totalitaire fascistoïde ideologie. Die in naam van onze tolerantie haar plaats opeist in onze samenleving, maar zelf geen andere overtuigingen naast zich duldt. Heb ik geleerd van onze gemeentegenoot wijlen Professor Urbain Vermeulen, omwille van die waarschuwingen uitgespuwd door de woke brigade van Vlaanderen.
Bestaat er dan geen westerse, Europese, verlichte islam? Ik vrees ervoor. Kijk, wij zijn allemaal par la force des choses cultuurchristen. Maar als ideologie is het katholicisme in Vlaandern irrelevant geworden. Katholicisme is zijn virulentie kwijt, de ballen afgesneden, de tanden getrokken.
Welke katholiek luistert nog naar wat de paus zegt over sex? Ze zouden wel gek zijn!
Zo niet de islam. Van Salman Rushdie over Stéphane Charbonnier, Kurt Vestergaard, Theo Van Gogh tot Samuel Patty hebben hun kritiek zwaar betaald.
Het Islamitisch Emiraat Afghanistan laat er dezer dagen geen twijfel over bestaan welke plaats ze de meisjes en de vrouwen willen geven in hun Heilsstaat. Qadir Nadery vluchtte in 2015 met zijn vrouw en drie kinderen uit Afghanistan weg, geviseerd door de Taliban omdat hij voor internationale organisaties werkte. Op de vlucht stierf zijn driejarig zoontje, vernam hij dat zijn ouderlijk huis was platgebrand en zijn vader vermoord. Hij woont nu met zijn twee dochters en vrouw in België. Hij herinnert zich het beeld van een school waar meisjes leerden lezen. ‘De taliban brandden de meisjes de ogen uit en nagelden de juf aan de muur.’
Ik ben zo ontgoocheld in de abdicatie van het westen, Amerika op kop, in Afghanistan. Doet mij denken aan Kigali 1994 en hoe onze beleidsmensen van toen : JLDehaene, Leo Delcroix, Willy Claes, José Charlier een miljoen Rwandezen over de kling lieten jagen..
Mijn grootmoeder (jaargang 1890) heeft tot haar 59 moeten wachten om te mogen stemmen in dit land . Ik wil niet meemaken dat mijn kleindochter dat recht opnieuw wordt afgepakt door één of andere achterlijke baardaap in een soepjurk.
Een paar weken geleden vond staatssecretaris voor Gelijke Kansen en Diversiteit Sarah Schlitz (Ecolo) het nodig Ihsane Haouach voor te dragen als regeringscommissaris bij het Instituut voor de Gelijkheid van Vrouwen en Mannen. Mevrouw draagt een hoofddoek..Faut le faire, in die functie….Haouach kwam onder vuur te liggen door een uitspraak in een interview met Le Soir. Daarin vroeg ze zich af hoe de scheiding tussen kerk en staat “kan passen in een veranderende demografie”. Neem me niet kwalijk maar dat soort uitspraken is niks anders dan gelijk geven aan de omvolkingstheorieën van Eric Zemmour, Geert Wilders of Dries Van Langenhove.
Nog dit : midden maart 2014 ontsnapte ik als journalist/nieuwslezer bij de VRT ternauwernood aan een Berufsverbot, omdat ik het had aangedurfd te zeggen dat in Saoedi-Arabië een achterlijke vorm van islam wordt beleden. Ik ben gered door de tollée die ontstond in de weldenkende pers (tot Abou Jah Jah toe betuigde zijn steun!) , door de onzichtbare steun ook van de georganiseerde vrijzinnigheid in dit land. De VRT-directie deelde in een persbericht mee dat ik afstand nam van mijn uitspraak. Quod non, hé. Een flagrante leugen, het tegendeel is waar
Wie vandaag in de publieke ruimte optreedt met een hoofddoek, in de huidige gepolariseerde stand van discussie, provoceert nodeloos. Wetende dat een meerderheid van de bevolking daar huiverig tegenover staat, het ziet als een onderwerping van de vrouw aan een achterhaald gruwzaam denken. De hoofddoek is ook als een opgestoken middenvinger naar een samenleving die zich open verdraagzaam en verwelkomend wil opstellen, mits men een aantal fundamenten wil delen en respecteren. De gelijkberechtiging van man en vrouw is er daar één van.
Conclusie : elke hoofddoek is er één te veel, ik heb medelijden met de meisjes die eronder lopen, en voel woede tegenover de profeten die het hen opleggen!
Johan De Ryck