Jan als regenwulp

Een nieuwe lente, een nieuwe voorzitter

Vandaag schrijf ik mijn laatste blog als voorzitter van De Coöperatie. Wij hielden afgelopen zaterdag bestuursverkiezingen, zonder dat ik kandidaat was om mezelf op te volgen. Om alle misverstanden te vermijden: Ik blijf in de politiek en ik blijf zeker bestuurslid bij De Coöperatie, met nieuwe uitdagingen en een nieuwe focus.

Waarom ik geen kandidaat-voorzitter meer was? Daar kan ik verschillende redenen voor opnoemen. In de eerste plaats een aantal persoonlijke redenen:

  1. Actief aan politiek doen is niet goed voor de gezondheid. De afgelopen jaren besteedde ik veel tijd en energie aan de Coöperatie. Zeer veel tijd en energie. En bij momenten meer tijd en energie dan goed was voor mijn gezondheid. 2025 is voor mij het jaar waarin ik op zoek ga naar een nieuw evenwicht tussen mijn gezondheid en mijn politiek engagement.
  2. Ik zet al een tijdje ’s ochtends eerst mijn keuken op orde, voor ik mij achter de computer zet. Dat klinkt banaal, maar voor mij gaat het over het herwinnen van een nieuw evenwicht tussen mijn gezin en mijn politiek engagement.
  3. 2025 is ook het jaar om terug te keren naar mijn eerste liefde: de muziek. Ik ben muzikant van opleiding én ik ben muzikant in hart en nieren. Ik wil weer meer muziek maken. Ik wil dan ook van deze blog gebruik maken om schaamteloos reclame te maken. Op donderdag 22 mei houden Adelheid Sieuw, belleman Filip Van Keer en ik ons trio ‘Een vlucht regenwulpen’ boven de doopvont met een optreden in muziekcafé ’t Véken in Wichelen.

een vlucht van 3 regenwulpen

Wil dit nu zeggen dat ik de politiek en De Coöperatie verlaat? Bijlange niet, ik geloof ook vandaag nog rotsvast in ons project, in onze beweging. Daarom wil ik ook graag 2 politieke redenen noemen waarom ik stop als voorzitter.

  1. Ik stapte in de politiek voor de inhoud, om te wegen op politieke besluiten. Als voorzitter heb ik georganiseerd, gestructureerd, gemotiveerd, … en samen met alle andere coöperanten een organisatie neergezet, waar ik fier op ben. Maar ik heb relatief weinig gewogen op het beleid. Dat was de rol van onze politieke specialisten; onze schepenen, onze gemeenteraadsleden en onze leden van het Bijzonder Comité voor de Sociale Dienst.
    Nu ik het organisatorische deel achter mij laat, komt er tijd vrij voor mijn oorspronkelijk plan: wegen op politieke besluiten.
  2. Ik vergelijk de rol van voorzitter – om in voetbaltermen te spreken – met de rol van een verdedigende middenvelder: altijd het overzicht bewaren, zorgen dat iedereen op de juiste plaats staat, zorgen dat iedereen zijn kwaliteiten kan gebruiken, medespelers coachen, de paslijnen van de tegenstander afsnijden en de tegenaanval ontmijnen voor die gevaarlijk wordt. Een rol waarbij je vooral speelt in de functie van anderen en zelden zelf een flitsende aanval in elkaar steekt.
    Ik ben oprecht blij dat ik in mijn volgende politieke leven – om in voetbaltermen te blijven – kan gaan zwerven op de linkerflank. Altijd doelgericht, altijd in functie van het geheel. Maar ik kan het speelveld breed houden en mijn creativiteit een kans geven.

Dat wordt allemaal des te gemakkelijker, omdat ik alle vertrouwen heb in mijn opvolger. Peter Venneman heeft 24 jaar politieke ervaring in de gemeenteraad, en hij koppelt dat aan jarenlange bestuurservaring in het bedrijfsleven én de politiek. Dat hij deze uitdaging wil aangaan, geeft mij alle vertrouwen in de toekomst van De Coöperatie.

Ik wens Peter succes en plezier met zijn nieuwe uitdaging. Mijn steun heeft hij.



Wil je op de hoogte blijven van mijn plannen voor morgen of overmorgen? Of misschien zelfs die van vandaag? Schrijf je in op mijn Nasbrief.