05 jul aanvaardingsspeech bij gift voor Welzijnsschakel

Goedemorgen. Mijn naam is Jan Huib Nas, en ik ben vrijwillig gezinsbegeleider bij De Welzijnsschakel – Lede. Op de Welzijnsschakel en de functie van gezinsbegeleider kom ik straks terug, maar ik wil je eerst vertellen waarom ik gezinsbegeleider werd.

Dertig jaar geleden studeerde ik af met een master klassieke gitaar en een specialisatie hedendaags klassieke muziek. Diegenen die de sector een beetje kennen weten: daar is geen droog brood mee te verdienen. Mijn vrouw zat ongeveer in hetzelfde schuitje. Wij hebben ons samen aan tafel gezet en een berekening gemaakt: hoeveel frank hebben wij nodig om te leven? Hoeveel uur moeten we daarvoor werken? Hoeveel tijd creëren we om te doen wat wij belangrijk vinden. Dat hebben wij een jaar of 10 vol gehouden.

Nu ben ik 53, en begonnen aan het laatste kwart van mijn actieve carrière. Volgend jaar zal ik 4/5 gaan werken, met hetzelfde doel voor ogen: meer tijd creëren om die zaken te doen die ik belangrijk vind, maar die daarom niet direct iets opleveren. Welzijnsschakel – Lede is daar 1 van.

En waarom vertel ik dit allemaal? Ik kón ervoor kiezen. Ik had de luxe om met mijn vrouw aan tafel te gaan zitten en te berekenen hoe weinig geld wij nodig hadden.

Zo ontstellend veel mensen hebben die keuze niet. Omdat armoede mee in hun erfenis zit bij voorbeeld, of door tegenslag, of door enkele ongelukkige keuzes. Armoede loert om íedere hoek en kan ook óns sneller treffen, dan we zelf vermoeden.

Als gezinsbegeleider volg ik op dit moment bij voorbeeld een gezin op. Een eenoudergezin. Een jonge vrouw met 4 kinderen, door omstandigheden in schuldbemiddeling geraakt. Zij moet op dit moment leven met 300 euro per maand. 300 euro om eten te kopen voor 5 man, om kleren te kopen voor 5 man, om hobby’s te betalen, of om af en toe simpelweg iets leuks te doen.

Ik kan u verzekeren: de woningen in het nieuwbouwproject van Durabrik aan de Spoorstraat in Lede liggen ver boven het budget van deze vrouw.

Ik kom bij haar gemiddeld eens in de maand thuis, in de allereerste plaats om te luisteren. Echt te luisteren. Want niet alleen ieder bouwproject begint met echt luisteren, maar ook iedere gezinsbegeleiding. Bouwen begint bij mensen. De Welzijnsschakel ook.

Maar goed, luisteren kost geen geld. Wat gaan we dus wel doen met de 1.000 euro die Durabrik ons schenkt?

1) Maandelijks organiseren wij een “groenten- en fruitbabbel”. Onze gezinnen kunnen dan groenten- en fruitpakketten komen kopen aan de helft van de groothandelsprijs. De rest leggen wij bij.

2) Daar krijgen ze ook een kop koffie of thee met koekjes. Want we willen er elke keer een gezellige namiddag van maken. Wij zetten in op ontmoeting.

3) In juli komt de ijskar ook langs om iedereen een gratis ijsje aan te bieden.

4) Wij zorgen voor cadeautjes met Kerst, Pasen, moeder- en vaderdag.

Welzijnsschakel – Lede helpt op dit moment 135 gezinnen. Wij doen dat met 35 vrijwilligers, waarvan 20 gezinsbegeleiders zoals ik. Vera Hanssens is de stille kracht die alles in goede banen leidt.

De Welzijnsschakel is in Lede stilaan een gekend begrip. Mensen brengen kleren, huisraad en luiers die we dan kunnen uitdelen. Maar ondanks deze giften, is de 1.000 euro die wij van Durabrik mogen ontvangen meer dan welkom. Wij zullen deze som met zorg besteden en ervoor zorgen dat het terecht komt ,bij die mensen die het zeer hard nodig hebben.

Namens de Welzijnsschakel dank ik Durabrik dan ook van harte voor deze mooie gift.

foto: Durabrik